Kardeş kıskançlığı doğal mıdır?

Yeni bir kardeşin gelmesi öncelikle eve yeni bir bireyin gelmesi demektir. Evdeki dengeler değişecek ve yeni birey çocuk tarafından rakip olarak algılanacaktır. Devamlı bakıma muhtaç, annenin tüm zamanını alan ve eve gelen misafirlerin dahi ilgi odağı olan kardeşin rakip olarak algılanması ve kıskanılması doğal olarak karşılanmalıdır.

Çocuk kendisi varken ikinci bir kardeşe neden ihtiyaç duyulduğunu anlamakta güçlük çekecek, annenin sevgisini yitirmekten korkacaktır. Bu korku yeni bir kardeş geleceğini öğrendiği anda onu huzursuz etmeye başlayacaktır.

Annenin gebeliğinin son aylarında ağırlaşmasıyla isteksiz ve yorgun oluşu, çocuğu kucağına alamayışı çocukta sevilmediği duygusunu yaratmaya başlar. Tedirgin bir bekleyiş içinde annenin sevgisini sınamaya girişir. Huysuzlanmalar, ağlamalar ve olmadık isteklerde bulunmalar bu dönemde görülebilir.

Bu dönemde çocuk bebeksi davranışlar (biberondan emmek isteme, altına yapma, vb.) sergileyebilir. Bazı çocuklar ise kardeşleri doğduktan sonra ona yoğun ilgi gösterir, her ihtiyacını karşılamak ister ve bebeğin bakımında anneye yardımcı olmak için çabalarlar. Bu çocuklar genellikle kıskançlıklarını dışa vuramayan çocuklardır.

Çocuğu yeni kardeşe nasıl hazırlamalıyız?

Çocuğa gebelik sırasında kardeşinin olacağı söylenmeli ve çocuk bu duruma hazırlanmalıdır. Çocuğun bilgilendirmesi annenin karnının belli olduğu dönemde yapılabilir. Fakat bu sürece kadar çocuk bir şekilde konuşmalardan durumu öğrendiyse saklamaya çalışmak doğru olmayacaktır.

Çocuğun istediğinin sevilmek olduğunu unutmamalıyız. Ona sevgimizi göstermeye devam etmemiz çok önemlidir. Anne bebeğin bakımını ve ihtiyaçlarını tamamladıktan sonra çocuğa mutlaka zaman ayırmalıdır. Önemli olan kendisinin eskisi kadar sevildiğini ve değerinden hiçbir şey kaybetmediğini çocuğa hissettirmektir.

Kardeşler arasında rekabet doğal kabul edilmelidir. Ancak bu rekabetin düşmanlık haline gelmesi ve her alanda yaşanması doğal karşılanamaz. Bu noktada ebeveynlerin kıyaslama içeren ya da “sen büyüksün” gibi yaklaşımlardan kaçınması çok önemlidir.

Çocuklar kendi aralarında yaşadıkları sıkıntıları aile bireylerine aktartarak yardım isteyebilirler. Bu noktada tarafsız kalınması doğru olacaktır. Yeni doğan kardeşini kıskanan bir çocuk, anne babanın dengeli ve olumlu tutumu devam ederse kısa sürede yeni duruma uyum sağlarlar.